FLJÓTA

float

* * *

(flýt; flaut, flutum; flotinn), v.

1) to float on the water (hann sá þar f. langskip tjaldat);

2) to run, stream;

3) fig. to float about, spread (of news);

4) to be flooded, to flow (flaut í blóði gólf allt); flaut hann allr í tárum, he was bathed in tears.

* * *

pret. flaut, 2nd pers. flauzt; flautt scarcely occurs, pl. flutu; pres. flýt, pl. fljótum, pret. subj. flyti; part. flotinn; sup. flotið: [A. S. fleôtan; Engl. float; O. H. G. fliozan; Germ. fliessen; Dan. flyde; Swed. flyta]

1. to float on the water; sá þar fljóta langskip tjaldat, Eg. 88; þar sem þat flaut í höfninni, 359; láta þeir f. skipit, Fms. x. 347; par sá þeir f. fyrir skip Þorvalds, Korm. 234; hverir láta fljóta fley við bakka, Hkv. 2. 4; flýtr meðan lifir en sökkr þegar dautt er, Rb. 352: in the saying, flýtr meðan ekki sökkr, a phrase answering to the Engl. sink or swim; fugla er f. á vatni, fowls that swim, Grág. ii. 346; þá flýtr hann til lands, floats ashore, Sks. 94; séðú hve flotinn flýtr, Skálda 163.

β. metaph. to float about, spread, of news, Bs. ii. 143; láta orð f., Mar. 14; þat hefir flotið um þrjá bæi eðr fjóra, N. G. L. i. 141, Hom. 45.

γ. reflex., láta fljótask, to drift, Sks. 133.

2. to run, stream, of running waier; svá sem rennandi vötn f. at ýmissum uppsprettum, Fms. ii. 89: to form a pool, vötnin flutu fjórtán álna djúp, Stj. 58; með fljótandum tárum, with gushing tears, Mar.

β. intrans. to be flooded; flaut hann allr í tárum, he was in floods of tears, Fms. x. 24; flutu í vatni augun klár, Pass. 2. 11; flaut í blóði gólf allt, the floor was flooded with blood, Eg. 217; jörðin flaut af hunangi, Stj. 453; ketillinn flýtr með feiti, Bs. ii. 135; flaut allt land af mönnum, Fms. viii. 400.